Voor wie de waarheid onder de huid wil voelen.

 

Voorbereiding

Zoek een plek waar je alleen kunt zijn. Geen ruis, geen haast.
Neem mee:

een zwarte kaars (of een donkere steen)

een kom water

een doek of sjaal om over je hoofd te leggen

pen en papier

een symbool van jouw schaduw (een foto, voorwerp, herinnering)

Zet je telefoon uit. Zet geen muziek op. Kies voor stilte.

De handeling

1. Aankomen in jezelf
Ga zitten. Sluit je ogen.
Voel je adem zonder oordeel.
Niet veranderen, alleen volgen.
Adem drie keer diep —
uit tot in je bekken.

2. De kaars ontsteken
Steek de zwarte kaars aan en zeg zacht:

 

> “Niet om te verjagen,
maar om te zien.
Niet om te wissen,
maar om te herinneren.”

 

Laat de vlam spreken. Kijk er even in. En keer dan je blik naar binnen.

3. De sluier van zicht
Leg de doek over je hoofd, als een tempel van jezelf.
Alsof je een priesteres bent in je eigen binnenwereld.

 

In die schemering vraag je:

Welk deel van mij heb ik verbannen?

Waar schaam ik mij voor, diep vanbinnen?

Wat leeft daar nog, onder het oppervlak?

Schrijf. Of fluister. Of huil.
Alles is toegestaan. Niets hoeft netjes te zijn.

4. De aanraking van water
Dompel je vingers in de kom met water.
Raak je voorhoofd aan. Je keel. Je hart. Je onderbuik.
Vier poorten van waarheid.

 

Zeg:

> “Ik ben hier.
Ook met dat wat ik niet wil zijn.
En ik blijf.”

 

5. De afsluiting
Blaas de kaars niet uit.
Laat haar opbranden.
Leg je hand op de aarde of vloer en zeg:

 

> “Wat ik verborgen hield,
mag bestaan.
Wat ik ben,
is niet verkeerd.”

 

Vouw dan de doek op.
Bedank jezelf.

 

Na het ritueel

Schrijf in je dagboek wat je hebt ervaren. Of bewaar je papier als een reliek.
Misschien wil je een symbool dragen de komende dagen — een steen, ring, amulet — als herinnering dat je jouw schaduw hebt ontmoet, en dat zij leeft.