Wat is schaduwwerk?

Niet alles wat we wegstoppen, blijft daar stil liggen. Sommige dingen keren terug — als vermoeidheid, als angst, als onverklaarbare weerstand. In relaties, in keuzes, in ons lijf. Dat is de schaduw: het deel van onszelf dat niet verdwijnt, maar wacht tot we durven kijken.

Schaduwwerk is het pad van eerlijke ontmoeting. Niet om jezelf te fixen, maar om jezelf te zien. Het vraagt geen geweld. Alleen aanwezigheid.

Waar komt het vandaan?

De term werd bekend door Carl Jung, die sprak over de ‘schaduw’ als alles wat we afwijzen in onszelf. Maar het concept is ouder dan dat. In voorouderlijke culturen kende men het belang van duisternis, van stilte, van de nacht als leerschool.

De Germaanse vrouw zat bij het haardvuur, niet om licht te zoeken, maar om het donker te verstaan. De sjamaan daalde af in het onderaardse om antwoorden te vinden die het dagbewustzijn niet kon dragen.

Wat vind je in je schaduw?

Schaduwwerk is dus niet zweverig of modern. Het is oeroud. En helend. Omdat het jou terugbrengt naar plekken waar je ooit bent gestopt met voelen.

Je schaduw is niet alleen je woede, angst of schaamte. Het is ook je kracht die je hebt afgezworen. Je levenslust die werd onderdrukt. Je stem die werd gesmoord. Alles wat je bent, maar niet mocht zijn.

Hoe begin je met schaduwwerk?

Om met de schaduw te werken, hoef je niets te forceren. Soms begint het met schrijven. Soms met ademhalen. Soms met zwijgen. Maar altijd met eerlijkheid.

Je hoeft niet alles op te lossen. Alleen te durven kijken. En te blijven. Dat is waar het licht begint — niet als verlichting, maar als aanwezigheid in het donker.