De Merseburger Spreuken – Fluisteringen uit het voorchristelijke land
De Taal van Trilling, deel 5
Ze lagen eeuwen verborgen in een kloosterhandschrift. Twee kleine spreuken, acht regels, onopvallend tussen de Latijnse gebeden. Niemand wist dat ze daar lagen. Tot een bibliothecaris in 1841 zijn vinger langs het perkament liet glijden en halt hield. Want deze woorden klonken anders. Niet Latijn, maar een echo uit de voorchristelijke tijd. Oudhoogduits. Germaans. Magisch.
De Merseburger Zaubersprüche
Het zijn de enige magische spreuken in een vroege Germaanse taal die volledig bewaard zijn gebleven. En het zijn geen dreigingen of vloeken, maar zachte, helende fluisteringen. In de eerste spreuk worden godinnen (de Idisi) aangeroepen om strijdboeien te doorbreken. In de tweede wordt een gebroken paardenbeen geheeld met herhaling, ritme, bezwering. Woord voor woord wordt iets hersteld.
De eerste spreuk luidt:
Eiris sazun idisi
sazun hera duoder
suma hapt heptidun
suma heri lezidun
suma clubodun umbi cuoniouuidi
insprinc haptbandun
inuuig guþ
Eenmaal zaten de Idisi
zaten hier en daar
Sommigen bonden boeien
sommigen maakten het leger los
sommigen rukten boeien los rond het strijdveld
spring los uit de banden
vaar krachtig, godin
De tweede spreuk:
Phol ende Wodan vuoron zi holza
du was gahuolten der fuotar folon
thu biguol en siniu bén
sose benrenki, sose bluotrenki
sosse lidirenki: bén zi bén
bluot zi bluot, lid zi lid
sose gelimida sin
Phol en Wodan reden het bos in
daar verstuikte het veulen van het voet
Toen bezwoer Wodan het been
zoals beentak, zoals bloedtak
zoals lidtak: been bij been
bloed bij bloed, lid bij lid
zoals gelijmd zal zijn
Beide spreuken zijn opgenomen in een tiende-eeuws handschrift, maar stammen uit een veel oudere mondelinge traditie. De ritmes zijn niet zomaar regels. Ze dragen een kracht in zich. Niet alleen betekenis, maar beweging.
Wanneer ik ze lees, verandert iets in mijn adem. Alsof mijn tong zich herinnert hoe het moet klinken. De woorden zijn oud, maar de klank is wakker. Ik hoef ze niet te begrijpen. Ze bewegen.
Er is iets in die ritmes, die herhalingen, dat dieper werkt dan logica. Misschien werkte het altijd al zo. Misschien zijn er herinneringen die alleen bereikbaar zijn via trilling, via klank. Niet door te verklaren, maar door te zingen.
Ik had een oude tekst op tafel liggen. De Merseburger spreuken, uitgeprint, met potloodstrepen in de kantlijn. Ik las ze hardop. Niet om ze te begrijpen, maar om te voelen waar de klank heen ging.
Bij de tweede spreuk — over het paard met het gebroken been — verschoof er iets in mij. Mijn adem zakte. Mijn hand gleed automatisch naar mijn eigen been, dat al maanden zeurde zonder duidelijke oorzaak.
Ik herhaalde de woorden zachtjes, klank voor klank. Niet als gebed, maar als iets dat wilde bewegen. Iets ouds.
De dag erna voelde het been lichter. Niet alsof het weg was, maar alsof er iets erkend was. Een herinnering die niet per se van mij hoefde te zijn, maar wél door mij heen klonk.
De Merseburger spreuken fluisteren niet alleen uit het verleden. Ze wijzen naar iets wat nog altijd in ons leeft: dat woorden kunnen dragen. Dat taal een lichaam heeft. En dat heling begint waar ritme en aandacht elkaar raken.
Probeer het zelf. Neem een draad, een kruid, een ademtocht. Herhaal zacht. Fluister, zing, voel hoe het woord verandert. Hoe jij verandert.
Want misschien is magie gewoon wat er gebeurt wanneer de ziel zich herinnert hoe ze klonk.
✴️ Over het beeld bij deze blog: De Fluisterlijn
Soms ontstaat een beeld niet uit denken, maar uit luisteren
Deze lijn is geen versiering, maar een echo
van stem, van trilling, van herinnering
De golvende beweging in het midden symboliseert de klanklijn van de Merseburger spreuken
niet luid, maar geladen. Niet bedacht, maar doorgegeven
Zoals een adem die door een lichaam trekt dat zich herinnert wat vergeten was
De lichte verdikking markeert het moment waarop iets wordt aangeraakt
waar het woord het lichaam ontmoet
Waar heling begint
De hele vorm rust op een onzichtbare bedding
de stilte onder de klank
De rust onder de ritmes
Het is geen rune, geen dogma. Alleen trilling
Zoals de spreuken zelf
Een fluisterlijn
Tussen toen en nu
#taalvantrilling #merseburgerspreuken #germaans #heling #voorouders #klankisenergie #oudewijsheid #fluisterlijn #yindianora #zielsklank
Reactie plaatsen
Reacties