Rabarber Cheong

Rabarber een plant vol geschiedenis, kracht en rituelen

Stel je voor: een tijd lang geleden, in verre oorden, groeide een plant met vurige, robijnrode stelen. Niet zomaar een groente, maar een symbool van kracht, bescherming en magie. Deze rabarber, bekend als da huang in het Oosten, had een diepe betekenis. Zijn vurige kleur symboliseerde de kracht van de zon en de aarde, en zijn energie kon lichaam en ziel herstellen. In oude legendes fluisterde men dat deze plant de kracht had om ziekte te verdrijven en negatieve invloeden af te weren.

In de middeleeuwen werd rabarber nog meer dan dat beschouwd: het was een magisch talisman, een krachtig ritueelobject dat niet alleen de lichamelijke vitaliteit versterkte, maar ook de geest beschermde. De traditie was dat je haar op speciale momenten plukte, bijvoorbeeld rond de feestdag van Sint-Jansdag op 24 juni, wanneer de zon haar kracht het sterkst was. Die dag, midden in de zomer, markeerde het hoogtepunt van de kracht van de natuur. Het plukken van rabarber op dat moment activeerde haar magie en versterkte haar beschermende kracht.

Na 24 juni begon de magie van de rabarber te veranderen. Volgens oude tradities trok de plant zich dan haar vurige energie terug en verzamelde oxaalzuur weer in haar stelen. Dit stofje zit van nature in rabarber en keert na de krachtmeting in de zomer weer terug in de plant, alsof de plant haar energie even op pauze zet en zich voorbereidt op haar volgende cyclus. Daarom werd aangeraden om haar vóór of rond 24 juni te plukken, zodat je haar volle kracht kon benutten, voordat de oxaalzuur zich weer in de stelen verzamelde. Het was een ritueel dat de natuurlijke cyclus van de plant eerde en haar kracht maximaliseerde.

Deze dag, die het midden markeerde tussen lente en zomer, was volgens oude tradities het magische moment waarop de kracht van de natuur haar hoogtepunt bereikte. Het plukken van rabarber op deze dag werd niet zomaar gedaan; het was een ritueel dat de energie van de plant activeerde en haar kracht versterkte. Wie dat ritueel respecteerde, kon de magie en kracht van de plant in zichzelf laten stromen. Het was een periode waarin mens en natuur nauw verbonden waren, en rituelen en tradities de manier waren om die verbinding te eren.

Wat deze traditie nog dieper maakte, was het geloof dat het niet goed was om de plant na deze dag te plukken, omdat de oxaalzuur zich dan weer zou verzamelen en de plant haar kracht zou verliezen. Het was alsof je haar energie zou verstoren, haar kracht zou verstikken. Door haar rust te geven en haar tijd te gunnen, bleef de kracht van rabarber levend en krachtig — een levende verbinding tussen ons en de eeuwenoude ritmes van de natuur.

En toch, in deze tijden, is de magie soms wat verborgen geraakt. Zoals ik zelf heb ervaren, kan het voorkomen dat je in het voorjaar en de vroege zomer een flinke voorraad rabarber hebt, en dat je je afvraagt wat je er nog mee moet. Rabarbercompote, rabarbertaart, rabarbersap, rabarbercake, rabarbersorbet — het lijkt wel alsof de vurige stelen je willen overnemen, je neusgaten uitkomen door al dat experimenteren.

Maar misschien is er ook een andere weg. Een die eenvoud en magie combineert. Zoals ik onlangs ontdekte, is er een heel fijn en makkelijk recept om rabarber te verwerken, zonder dat je er veel gedoe mee hebt: cheong. Een Japanse siroop die je zonder verhitting kunt maken, en die je de kracht en frisheid van de rabarber laat behouden. Wanneer je geen zin hebt in de uitgebreide culinaire reis, biedt deze cheong een mooie en persoonlijke manier om de magie van de plant in je dagelijks leven te integreren.

Hoe ik het maak? Heel simpel: ik knip een paar prachtige rabarberstelen in gelijke stukjes, en dat is alles. Snijden met een mes kan, maar ik gebruik liever mijn schaar — dat scheelt tijd en gedoe.  Het gewicht van de rabarber is hetzelfde als de hoeveelheid suiker die ik toevoeg; een 1-op-1 verhouding, simpel en puur. Dit keer voegde ik er nog wat verse munt aan toe, voor een frisse toets. Daarna roer ik alles goed door elkaar en schep ik het in een schone glazen pot. Vervolgens strooi ik de rest van de suiker over de bovenkant, sluit de pot af en zet hem op de vensterbank. Daar waar het licht en de warmte het beste binnenkomen.

Let op: dit recept bevat veel suiker. Het is bedoeld om de kracht en frisheid van de rabarber optimaal te bewaren en te versterken. Als je het suikergehalte wilt beperken of vermijden, is dit recept niet voor jou. Het is vooral geschikt voor wie de volle, energetische smaak en kracht van de rabarber wil behouden en niet bang is voor een zoet accent.

Volgens het recept moet je de pot een paar weken in de koelkast zetten, zodat de smaken zich goed kunnen ontwikkelen. Maar ik hou ervan om hem op de vensterbank te laten staan, zodat ik elke dag kan genieten van die levendige kleur en de geur die zich verspreidt. Het proces wordt bijna magisch: de rabarber geeft haar kracht af, de suiker trekt dat op, en na een paar weken heb ik een prachtige, energieke siroop die ik kan gebruiken zoals ik wil. In thee, in desserts, of gewoon als verfrissende drank.

Wat ik zelf zo mooi vind, is dat ik op deze manier de magie van de rabarber kan bewaren en in mijn dagelijks leven kan integreren. Het is een ritueel geworden dat me herinnert aan de kracht van de natuur en de oude tradities, maar dat ik op mijn eigen, eenvoudige manier vormgeef. Door haar rust te geven, haar tijd te geven, voel ik dat ik haar respecteer en haar kracht laat rijpen. En dat geeft niet alleen een heerlijk resultaat, maar ook een diepe verbondenheid.

Dus leef je lekker uit! Cheong kun je maken van allerlei soorten fruit en combinaties. Het is een creatieve en liefdevolle manier om de magie in je keuken te brengen. En terwijl je knipt, roert en wacht, weet je dat je een stukje eeuwenoude kracht in handen hebt. Een kracht die niet verloren is gegaan, maar leeft in elke handeling en in elk glas dat je vult.

De volgende keer dat je een rabarber ziet, herinner je dan dat daar een rijke geschiedenis en magie achter schuilt. En dat jij, door simpelweg met aandacht en respect met haar om te gaan, die magie kunt laten voortleven — in je recepten, in je rituelen, en in jezelf.