
De Heksenwond
Er leeft een wond in het collectieve veld. Een diepe, oude pijn die nog altijd fluistert in de schaduw van onze ziel. We noemen het de heksenwond — en velen voelen haar, zelfs als ze niet precies weten waarom.
De heksenwond is niet enkel het verdriet van zij die werkelijk op de brandstapel hebben gestaan, de wijzen, de genezers, de mensen met kennis van kruiden, sterren en energie. Hoewel vrouwen het vaakst slachtoffer waren, werden ook mannen vervolgd, gemarteld en gedood — als ziener, vroedmeester, sjamaan, of simpelweg als ‘vreemd’. Want de angst die door Europa golfde in die eeuwen maakte geen onderscheid op zielsniveau. Wat werd bedreigd was niet enkel het vrouwelijke, maar het vrije, het intuïtieve, het verbonden.
Deze wond is ruimer dan het individuele. Zij omvat het hele veld van wat er destijds is gebeurd — de angst, het verraad, de verwarring en de collectieve verharding die ons van elkaar heeft verwijderd.
Veel mensen denken: “Ik zal wel een heks geweest zijn in een vorig leven,” wanneer ze de beklemming voelen, de angst om zichtbaar te zijn, of de neiging zich klein te maken in spirituele of intuïtieve expressie. En ja, soms is dat zo. Maar deze wond kan zich ook tonen bij hen die in dat leven toekeken. Die zwegen. Die uit pure doodsangst iemand aanwezen. Die zich aansloten bij de kerk, de inquisitie, de massa — omdat afwijken ondenkbaar was.
We dragen deze wond dus niet alleen als 'slachtoffer'. Ook wie de fakkel vasthield, wie het oordeel uitsprak of wie wegkeek uit zelfbehoud, kan in dit leven de echo ervan voelen. Omdat het collectieve veld waarin dit gebeurde ons allen heeft geraakt. In onze ziel, in onze lichamen, in ons vertrouwen.
En soms… zit het nóg dieper. Diep in ons lichaam, in het DNA van onze cellen, leven de herinneringen van onze voorouders. Trauma wordt niet alleen doorgegeven in verhalen of stiltes, maar ook in biochemische sporen. Als jouw voorouders in angst leefden, zich moesten verbergen, of getuige waren van onrecht — dan kan die trilling vandaag nog steeds doorsijpelen in jouw zenuwstelsel. Niet als straf, maar als uitnodiging. Een kans om het wiel te keren.
Soms voelen mensen zich onverklaarbaar schuldig, of bang om hun stem te laten horen. Ze durven hun intuïtie niet te volgen, want wat als het gevaarlijk is? Wat als ik weer afgewezen word? Of zelfs vernietigd? Dat zijn stemmen van het verleden, die nog fluisteren in het nu. Het is geen zwakte. Het is een herinnering. Een oproep tot heling.
Want de heksenwond kan geheeld worden. Niet door het te vergeten, maar door het te erkennen. Door de verhalen te voelen die door onze spirituele én fysieke bloedlijnen stromen — van alle kanten. Daders en slachtoffers zijn vaak slechts rollen in een groter toneel, en de ziel verlangt naar integratie, naar heelheid.
In mijn praktijk werk ik met Emotional Freedom Techniques (EFT) om de heksenwond liefdevol aan te raken en te verzachten. Door te kloppen op meridiaanpunten terwijl we woorden geven aan de opgeslagen angst, het schuldgevoel of de beklemming, kan er beweging komen in wat vastzat. Het lichaam ontspant. De ziel ademt op.
Heling ontstaat wanneer we de oude patronen niet langer veroordelen, maar herkennen. Wanneer we onze plek innemen — in waarheid, in licht, in compassie — ongeacht onze rol toen. We dragen allen een stukje van het collectieve verhaal. En dat betekent dat we ook allemaal deel kunnen zijn van het herstel.
🌿 Voel jij dat deze wond ook in jou leeft? In mijn sessies ondersteun ik je met EFT en energetisch werk om oude angst, schaamte of voorouderlijk trauma los te laten. Zodat jouw ziel weer mag spreken. Zodat jij vrij kunt zijn.
Reactie plaatsen
Reacties