Deze volle maan komt zonder omweg.
Ze staat stil aan de hemel en maakt ruimte in jou. Niet om iets te verklaren, maar om iets te voelen.
Deze dagen, de warme hoogzomer van begin augustus, voelen geladen. Alsof er iets in de lucht hangt dat je niet kunt zien, maar wel merkt. In je lijf, je hoofd, je adem.
Gisteren, op 8 augustus, stond de zon in Leeuw recht tegenover de opkomende ster Sirius. In veel tradities wordt dit moment de Leeuwenpoort genoemd. Een symbolische opening naar innerlijke kracht, richting en zelfvertrouwen. En nu, nauwelijks een dag later, komt deze volle maan in Waterman. Een maan die ruimte maakt om te voelen wat je echt wilt, los van rollen of verwachtingen. De poort stond open. Nu is het aan jou welke stap je zet.
De zon in Leeuw nodigt uit tot kracht, zichtbaarheid en expressie. De maan in Waterman kijkt vanaf een afstand. Ze nodigt je uit om iets van jezelf terug te nemen. Niet om je af te zonderen, maar om opnieuw te voelen waar jij werkelijk staat, los van patronen of verwachtingen.
Volle manen brengen vaak iets aan het licht. Deze doet dat op een koele, heldere manier. Geen drama, maar een verschuiving. Alsof je ineens ziet wat je al wist, en er vrede mee kunt hebben. Of misschien juist besluit dat het tijd is om iets te veranderen.
In oude Germaanse kalenders stond deze periode bekend als de Oogstmaan, Arnmonath.
Een tijd waarin zichtbaar werd wat rijpte, wat bleef hangen, en wat stilletjes verwelkte. Niet als oordeel, maar als werkelijkheid. Deze volle maan in Waterman draagt diezelfde helderheid. Je hoeft niets vast te houden dat niet meer voedt.
Je kunt dat voelen in je lichaam. Alsof je zenuwstelsel net wat gevoeliger is. Misschien slaap je lichter, voel je onrust in je benen, spanning in je hoofd of juist diepe vermoeidheid. De behoefte aan frisse lucht, aan eenvoud, aan iets dat werkt, wordt sterker.
Ook emotioneel is deze volle maan helder. Ze is niet sentimenteel. Je hoeft niets op te graven of te verwerken. Alleen waar te nemen: dit past nog, dit niet meer. Relaties, gewoonten, rollen. De dingen die je uitdrogen. Of die je inspireren.
In gedachten kan je iets ineens duidelijk worden. Een patroon dat je doorziet. Een grens die je zonder drama kunt voelen. Een richting die je herkent zonder precies te weten waar die naartoe leidt.
En ergens onder alles voel je misschien een verlangen om anders te leven. Lichter. Vrijer. Niet zwevend, maar met wakkere voeten op de grond. Je eigen ritme volgen. Je plaats innemen, zonder strijd. Niet in dienst van iets buiten jezelf, maar als onderdeel van iets groters. Dat is de kracht van Waterman. Deel zijn van het geheel, zonder jezelf te verliezen.
Een eenvoudig ritueel
Maak een kop kruidenthee. Bijvoorbeeld met munt, lavendel, venkel of citroenmelisse. Iets fris, iets kalmerends.
Ga zitten bij een open raam. Laat het licht van de maan naar binnen vallen, of stel je dat voor.
Sluit je ogen. Adem langzaam uit.
En stel jezelf één vraag:
Wat wil ik niet langer vasthouden, omdat het me belemmert om vrij te ademen?
Schrijf op wat komt. Geen uitleg. Alleen erkenning.
Drink je thee. Dat is het ritueel.
Recept voor deze maan: citroenkoekjes met lavendel en venkel
Zachte koekjes die helderheid brengen, kalmte in het lichaam, rust in de geest.
Meng 150 gram volkoren speltmeel met 50 gram havermout, een theelepel gemalen venkelzaad, een theelepel gedroogde lavendelbloesem, een snufje Keltisch zout en de rasp van een citroen.
Klop een ei los met 75 gram gesmolten roomboter of kokosolie en twee eetlepels honing of dadelstroop. Voeg alles samen tot een stevig deeg.
Vorm kleine koekjes met vochtige handen. Leg ze op een bakplaat met bakpapier.
Bak ze in een voorverwarmde oven van 175 graden in vijftien tot achttien minuten licht goudbruin.
Laat afkoelen. Serveer ze met een moment van stilte. Of neem ze mee naar buiten, onder de maan.
Deze maan vraagt geen actie, geen prestatie, geen verklaring. Alleen eerlijkheid.
Een beetje afstand, een beetje adem. Een herinnering dat jij ook mag kiezen, verschuiven, loslaten.
Niet om beter te worden, maar om dichter bij jezelf te blijven.
Wat je daarmee doet, is aan jou. Misschien alleen dit:
Een koekje breken, de geur opsnuiver, en voelen dat het genoeg is voor nu.
Hails en liefs voor jullie ❤️
Fijne maan! 🌕
Reactie plaatsen
Reacties