
De onzichtbare draad
Over aanraking, seksuele overdracht en het energetisch geheugen van het lichaam.
Er zijn dingen die je niet met je hoofd begrijpt, maar die je lichaam allang weet.
Je voelt het in je adem, in je huid, in de manier waarop je reageert op iets dat geen naam heeft.
Niet elke aanraking is alleen fysiek.
Sommige laten sporen achter die dieper reiken dan je beseft.
Sommige verbinden je met iets wat niet van jou is.
En soms, zonder dat je het zo bedoelt, raak je verstrikt in een liefde die niet leeg is.
Waar de bedding die je betreedt al gevuld blijkt te zijn.
Met gewoontes, herinneringen, resten van wat niet afgerond is.
Ik weet hoe dat voelt
Ik ben daar geweest.
Ze leefde in mij, zonder dat ik haar kende
Er was een tijd waarin ik niet de eerste was. En ook niet de enige.
Ik stapte in een liefde die nog verbonden was aan een ander.
Niet uit onverschilligheid maar vanuit een diep verlangen om bemind te worden.
En misschien ook wel omdat ik mezelf op dat moment even kwijt was.
Er was een vrouw.
Onzichtbaar voor mij, onbekend.
En toch begon ik haar te voelen.
Via hem. Via zijn handen. Zijn adem. Zijn bedding.
Zij kwam in mij terecht. Niet als geest, niet als schuld, maar als echo.
Alsof haar energie nog in hem vastzat en ik haar zonder woorden opnam.
Ik merkte het aan kleine dingen.
Mijn voorkeuren verschoven.
Mijn stijl, mijn woorden, zelfs mijn stem veranderde.
Ik reageerde op manieren die niet van mij waren.
Soms keek ik naar mezelf zoals je naar iemand kijkt die je vaag herkent,
maar niet goed kunt plaatsen.
Later, veel later, viel alles op zijn plek.
Ik was haar gaan dragen.
Seks is overdracht
In veel oude tradities werd seksualiteit als heilig beschouwd.
Niet uit preutsheid, maar uit eerbied.
Omdat men wist: seks is geen spel.
Het is een poort.
Een uitwisseling.
Een versmelting van lichamen én energievelden.
Bij seksuele eenwording smelten ook herinneringen samen.
Trillingen. Emoties. Overtuigingen. En soms… onverwerkt verdriet.
Seks opent niet alleen het lichaam.
Het opent het hele veld.
En wie nog verbonden is met een ander,
brengt die ander mee.
Niet als fout.
Niet als verraad.
Maar als feit.
En ik... gevoelig, open, niet beschermd... voelde alles.
Mijn lichaam wist het eerder dan ik
Mijn dromen werden troebel.
Mijn ademhaling vluchtiger.
Mijn intuïtie begon te fluisteren: er klopt iets niet.
Ik werd prikkelbaarder, sneller geraakt.
Er kwamen woorden uit mijn mond die niet als de mijne voelden.
Ik reageerde op hem… en tegelijk op haar.
Op wat hij met zich meebracht.
Wat hij niet losgelaten had.
Wat ik onbewust opnam.
Tot ik op een dag in de spiegel keek en wist:
dit ben ik niet meer. Of niet alleen ik.
En toen kwam de fluistering.
Niet van mijn hoofd, maar van mijn bekken, mijn bloed, mijn adem.
Keer terug.
Herroep je ruimte.
Geef terug wat niet van jou is.
Terug naar mezelf
Ik keerde terug.
Zonder drama.
Zonder grote gebaren.
Maar met een stille, zachte daad van zelfherstel.
Ik nam een bad met vrouwenmantel, zout en rozemarijn.
Ik rookte mijn huid af, ademend door het verdriet.
Ik ademde diep in mijn bekken en riep mijn naam terug in mijn lichaam.
Ik vroeg de aarde om hulp.
En ik gaf terug wat niet van mij was.
Ik eerde haar.
En ook mezelf.
Niet met strijd.
Maar met overgave.
En jij?
Misschien herken jij het ook.
Misschien voel jij dat je na een aanraking veranderd bent.
Dat er iets in jou leeft wat niet van jou is.
Misschien ben je jezelf kwijtgeraakt via iemand die nog iemand anders droeg.
Misschien zijn je dromen veranderd.
Je stem. Je adem.
Misschien begon je te lijken op een vrouw die je nooit hebt gekend.
Weet dan:
Je bent niet raar.
Je bent gevoelig.
Open.
Je lichaam liegt niet.
En je mag terugkeren.
Je mag wat niet van jou is, teruggeven.
Zonder wrok.
Zonder schuld.
Gewoon… omdat je weer van jezelf wilt zijn.
Seks is heilig.
Niet omdat het perfect moet zijn.
Maar omdat het iets opent.
Iets overdraagt.
Iets wakker maakt.
En jij…
jij mag de tempel van jezelf weer sluiten.
Of opnieuw openen... maar dan op jouw voorwaarden.
Terug naar je naam.
Je bedding.
Je eigen trilling.
Wil je je veld reinigen? Je bedding helen?
Hieronder vind je twee rituelen: één om los te maken, en één om te beschermen.
Zacht. Krachtig. En alleen van jou.
En voel je dat je dit niet alleen wilt doen?
Weet dan: je mag me bellen.
Soms helpt het als iemand met je meeluistert, meekijkt, of je energetisch ondersteunt.
Een healing of zachte begeleiding kan net dát zijn wat je lichaam helpt herinneren:
Ik ben veilig. Ik ben thuis. Ik ben weer van mij.
Met liefde,
Saskia
________________________________________________________________________________________________________________________________
Ritueel 1 – Losmaken & Terugroepen
Voor wanneer je voelt dat iets of iemand in je veld is blijven hangen
> “Wat niet van mij is, mag terug. Wat ik ben kwijtgeraakt, mag naar huis.”
Benodigdheden:
– een schaal warm water
– een handje grof zeezout
– gedroogde vrouwenmantel (of eventueel rozemarijn)
– een kaars
– eventueel barnsteen of rookkwarts
– stilte
Ritueel:
1. Creëer een heilige plek.
Zet de kaars voor je neer, in stilte. Adem een paar keer diep in en uit. Leg je handen op je buik. Voel je lichaam.
Zet eventueel een zachte klank op die je helpt zakken.
2. Bereid je schaal water voor.
Doe het zout in het warme water, en leg daar de kruiden bij.
Zeg zacht:
“Water, wees mijn spiegel. Zout, wees mijn grens. Plant, wees mijn bondgenoot.”
3. Raak met je vingertoppen het water aan.
Sluit je ogen. Visualiseer de persoon of energie die in jou is blijven hangen. Je hoeft geen oordeel te voelen — alleen de realiteit erkennen. Voel wat niet van jou is.
4. Zeg:
> “Wat ik heb opgenomen, geef ik terug.
Wat ik heb gedragen, laat ik los.
Wat niet van mij is, mag naar huis terugkeren.”
Laat het beeld los. Blaas zachtjes over het water.
5. Plaats je handen op je hart en zeg drie keer je eigen naam.
Tussen elke herhaling adem je diep in.
Roep je energie terug.
6. Sluit af met:
> “Ik keer terug in mijn eigen bedding.
Ik ben vrij. Ik ben geheeld. Ik ben van mij.”
Blus de kaars met eerbied of laat haar langzaam uitbranden.
________________________________________________________________________________________________________________________________
Ritueel 2 – Bescherming na Intimiteit
Voor na een aanraking, ontmoeting of seksuele eenwording
> “Ik sluit mijn veld met zachtheid. Alles wat van mij is, blijft. Alles wat niet van mij is, stroomt weg.”
Benodigdheden:
– etherische olie van lavendel of sandelhout
– een steen (rookkwarts, zwarte toermalijn of barnsteen)
– een doek (liefst zwart, rood of wit)
– je adem
Ritueel:
1. Breng de olie aan op je onderbuik, hart en nek.
Doe dit met aandacht. Niet om weg te poetsen, maar om te verzegelen.
2. Zet je voeten op de grond.
Visualiseer wortels.
Adem diep in en uit.
3. Leg je steen op je onderbuik.
Voel het gewicht. De bescherming.
Zeg zacht:
> “Mijn veld is een tempel.
Alleen dat wat in liefde komt, mag binnenkomen.”
4. Sluit je ogen. Zie je veld als een gouden cocon.
Zeg:
> “Ik verzegel mijn ruimte.
Mijn energie blijft bij mij.
Mijn lichaam rust in zijn eigen stroom.”
5. Wikkel jezelf in een doek, al is het symbolisch.
Voel je omsloten. Herinner jezelf:
Je bent van jou. Alleen van jou!
Herhaal deze rituelen zo vaak je wilt. Laat ze zacht zijn. Ritme. Herinnering. Een manier om thuis te komen — elke keer opnieuw.
Reactie plaatsen
Reacties