De taal van trilling
Mensen gebruiken dagelijks dingen die ze niet kunnen zien. Wifi. Bluetooth. Radiogolven. Röntgenstralen. Satellieten die ergens boven ons hoofd hun baantjes draaien. Niemand twijfelt eraan dat ze bestaan. We ervaren hun werking. We vertrouwen erop.
En toch, zodra het over energie gaat, over trilling, over resonantie, wordt het voor velen plotseling ‘zweverig’. Terwijl alles in het universum trilt. Alles is frequentie. Alles leeft. Zoals ik zo vaak zeg: niets in deze wereld is werkelijk stil. Zelfs wat stil lijkt, beweegt. De steen. Het water. Mijn lichaam. Mijn stem. Mijn hart.
In de hekserij, en in zoveel oude tradities, werd dit allang begrepen. Niet met meetinstrumenten, maar vanuit een diepe afstemming op wat leeft. Onze voorouders wisten dat ritme, klank, adem en aandacht helend zijn. Een drum. Een lied. Een wiegende beweging bij het vuur. Ze deden niets voor niets. Ze wisten. En wij… wij herontdekken het. Door te herinneren. Door opnieuw te luisteren. Door stil te worden.
Als ik me afstem op iemand tijdens een healing, met mijn handen, mijn adem, mijn stem, voel ik vaak meteen: hier stroomt iets, of hier is het vastgelopen. Ik leg mijn hand boven een schouder, luister met mijn huid. Soms trilt er iets open wat geen woorden nodig heeft. Beweging wordt herinnering. Trilling maakt ruimte.
Soms werk ik met stemvorken of klankschalen. Soms met zachte aanraking, met intentie, met kruiden die spreken op hun eigen frequentie. En soms haal ik mijn drum tevoorschijn, gemaakt van paardenhuid. Ze gaf me haar naam in trilling: Yria. Pas later ontdekte ik dat die naam voorkomt in een oud register van verboden heidense gebruiken, als aanduiding voor een renloop die wellicht verbonden was met het Wilde Heir. En vreemd genoeg is dat precies wat ze wakker maakt. Niet met geweld, maar als een ritme dat klinkt vanuit de onderlaag van het lichaam. Alsof de hoefslag van iets ouds zich herinnert hoe het moet bewegen.
Trilling is de taal van de ziel. Heling gebeurt niet altijd in woorden, maar in resonantie. In het subtiele, waar het hoofd stilvalt en het lichaam wéét.
Soms zing ik zacht een naam, een klank, een fluistering. Niet als ritueel voor de vorm, maar omdat het werkt. Omdat het herstelt wat uit resonantie is geraakt.
Wil je het zelf ervaren? Op mijn behandeltafel, in een veilige bedding, nodig ik je uit om te komen liggen en te ontvangen. Ik heb nog twee plekjes vrij voor mijn vakantie. En omdat dit werk draait om afstemming en vertrouwen, werk ik niet altijd met vaste tarieven. Bij dit werk past een gift. Precies wat klopt in energie, in hart en in handen.
Het oude weten leeft in ons. En als je luistert… hoor je het weer.
Ik heb een serie gemaakt van 'de taal van trilling' in 7 delen gewoon om bewustzijn te prikkelen. Morgen volgt de volgende...
Liefs,
Saskia
Yindi Anora
Reactie plaatsen
Reacties