Eczeem

In een klein huisje woont een moeder met haar drie maanden oude dochter Eva. Eva zit onder het eczeem: haar huid is rood, jeukerig en schilferig. Het lijkt alsof haar huid haar beschermlaag is, haar schild tegen de buitenwereld. Moeder voelt zich machteloos en vraagt zich af wat er achter dat harde, jeukende uitslag schuilgaat.

Ze heeft mij laten komen omdat ze wil begrijpen wat haar kleine meisje haar probeert te vertellen. Wat ik haar uitleg is dat volgens de biologische natuurwetten en de Germaanse geneeskunde elke huiduitslag, zoals eczeem, een uitdrukking is van een scheidingsconflict. Een conflict dat zich afspeelt rondom de behoefte aan verbondenheid, veiligheid en het loslaten van de ander.

Het verhaal achter Eva’s eczeem

Toen Eva werd geboren, waren haar ouders nog bij elkaar. Maar die relatie was niet veilig of gezond. Ze was vol spanning, onzekerheid en conflicten. Moeder voelde dat ze haar baby niet zomaar kon loslaten; haar instinct was om Eva binnen te houden, te beschermen, uit angst dat anders haar veiligheid in gevaar zou komen. Die angst was zo groot dat ze haar hele bevalling als een lang, intens proces ervaarde. Ze voelde dat ze haar kracht moest inzetten om haar dochter ter wereld te brengen, maar dat de angst en spanning haar niet loslieten.

Toen Eva eenmaal geboren was, gebeurde iets dat het conflict verder versterkte: vader, die in eerste instantie nog bij hen was, vertrok abrupt. Hij had er geen zin in, voelde zich niet verbonden, en liet moeder en Eva achter. Een pijnlijke breuk, een scheiding van de ‘wij-gevoel’.

Het onderliggende scheidingsconflict

Wat zich hier afspeelt, is een diep scheidingsconflict rondom het niet kunnen loslaten zonder gevaar of verlies. Eva’s huid is de spiegel van dat innerlijke conflict. In de taal van de biologische natuurwetten en de Germaanse geneeskunde uit zich dat als eczeem: een uiterlijke uitdrukking van een diepgewortelde angst dat ze niet zonder haar moeder kan overleven, dat ze haar niet los mag laten.

De biologische zin van deze eczeemuitbraak is dat Eva haar grens en scheiding niet kan zetten zonder gevaar. Haar lichaam zegt: “Ik mag niet loslaten, anders val ik uit elkaar. Ik moet alles vasthouden, want dat geeft me veiligheid.” Haar huid wordt een schild, een bescherming tegen de angst dat ze wordt losgelaten en haar veiligheid verloren gaat.

De rol van de moeder in het erkennen en helen

Omdat een baby dit conflict niet bewust kan herkennen of uitdrukken, ligt de heling bij de moeder. Het is haar taak om de signalen van haar kindje serieus te nemen en te erkennen dat de eczeem niet zomaar een huidprobleem is, maar een krachtig communicatiemiddel dat haar dochter haar iets probeert te vertellen.

Hoe doet de moeder dat?

1. Bewustwording en acceptatie
De eerste stap is dat de moeder zich bewust wordt van de diepere betekenis van de eczeem. Ze mag erkennen dat haar kindje haar huid gebruikt om haar onderliggende angst en behoefte aan veiligheid zichtbaar te maken. Ze kan zichzelf toestaan te voelen dat haar dochter haar nodig heeft om haar angst voor scheiding en verlies te verwerken.

2. Verbinding en veiligheid bieden
De moeder kan haar kindje laten weten dat ze er altijd voor haar is, dat haar liefde onvoorwaardelijk is en dat het veilig is om los te laten, te huilen, en emoties te uiten. Door zacht en liefdevol contact te maken, kalmeert ze de angstige innerlijke stem van Eva. Ze kan bijvoorbeeld haar kindje stevig vasthouden, haar huid aaien, en haar woorden en houding gebruiken die haar geruststellen: “Ik ben hier, ik hou van je, alles mag er zijn.”

3. Het onderliggende conflict erkennen en loslaten
De moeder mag zichzelf toestaan haar eigen angsten en overtuigingen over scheiding en veiligheid te erkennen. Ze kan haar innerlijke angst loslaten door bijvoorbeeld te werken met affirmaties, visualisaties of zelfreflectie. Door die innerlijke rust uit te stralen, geeft ze Eva het vertrouwen dat het veilig is om te los te laten, dat ze haar niet verliest door los te laten.

4. Het gesprek voeren met haar eigen innerlijke kind
De moeder kan ook haar eigen innerlijke kind erkennen en helen. Ze mag haar eigen angsten en pijn over scheiding, verlies en veiligheid onder ogen zien, en deze helen. Zo wordt haar energie vrijgemaakt om haar dochter in haar groei en loslaten te ondersteunen.

Het helingsproces

Door deze bewustwording en liefdevolle omgang kan het lichaam van Eva zich kalmeren. Het eczeem wordt minder of verdwijnt, omdat de onderliggende angst wordt erkend en getransformeerd. Het is een proces dat tijd kost en waarin de moeder de rol van bewuste begeleider vervult.

Het eczeem is dus niet zomaar een ziekte, maar een krachtige uitdrukking van een scheidingsconflict dat in de diepte speelt. Het geeft Eva de mogelijkheid om haar behoefte aan verbondenheid en veiligheid te uiten, haar grenzen te beschermen, en haar eigen scheiding op een veilige en liefdevolle manier te maken.

De dans van conflict en heling

Het proces van heling is niet lineair. Soms neemt de eczeem toe, omdat het onderliggende conflict opnieuw wordt geactiveerd. Maar dat betekent ook dat het lichaam zich voorbereidt op een nieuw proces van loslaten en vertrouwen. Het is een voortdurende dans tussen vasthouden en laten gaan, waarin de moeder een belangrijke rol speelt door haar bewustzijn en liefde.

Samengevat:
Eva’s eczeem is een krachtige uitdrukking van een scheidingsconflict dat zich uit in de behoefte aan veiligheid en verbondenheid. Omdat een baby dat niet zelf kan erkennen, ligt de heling bij de moeder. Door haar bewustwording, liefdevolle aanwezigheid en het loslaten van haar eigen angsten, maakt de moeder het voor Eva mogelijk om haar innerlijke angst te erkennen en te helen. Op die manier kan haar huid, haar lichaam en haar emoties zich herstellen, en ontstaat er ruimte voor vertrouwen, vrijheid en diepe verbondenheid.