Antibiotica

Antibiotica: Een zoektocht naar genezing en de waarheid achter het middel

Het woord ‘antibioticum’ roept bij velen een beeld op van een krachtig medicijn dat onze meest gevreesde infecties kan bestrijden. Maar de oorsprong van deze term en de betekenis ervan zijn minder bekend. ‘Antibioticum’ is afgeleid van het Griekse ‘anti’, wat ‘tegen’ betekent, en ‘bios’, dat ‘leven’ betekent. In de volksmond vertaalt men het vaak als ‘tegen het leven’, wat niet op zichzelf helemaal verkeerd is, maar wel een nuance mist. In werkelijkheid verwijst het naar stoffen die door micro-organismen geproduceerd worden en die de groei van andere microben kunnen remmen of doden. Het eerste gebruik van het woord werd in de jaren 40 van de vorige eeuw populair, toen de farmacologie de ontdekking van penicilline door Alexander Fleming omarmde. Penicilline was de eerste echte antibioticum en opende een nieuwe wereld in de bestrijding van bacteriële infecties.

De kracht van antibiotica ligt in hun vermogen om bacteriën te doden of te remmen, waardoor het lichaam de kans krijgt om te herstellen. Het is een revolutionair middel dat talloze levens heeft gered en infecties heeft teruggedrongen die voorheen vaak fataal waren. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) hebben antibiotica bijgedragen aan een dramatische verlaging van sterfte door infectieziekten sinds de jaren 1940. Echter, deze kracht komt niet zonder prijs. Antibiotica werken niet selectief; ze doden niet alleen de kwaadaardige bacteriën, maar ook de nuttige microben die een essentieel onderdeel vormen van onze microbiële wereld, onze interne ecosystemen die onze gezondheid mede bepalen. Het langdurig en onkritisch gebruik heeft geleid tot een groeiende crisis: resistente bacteriën.

Deze resistentie vormt nu een van de grootste bedreigingen voor de wereldwijde volksgezondheid. Volgens een rapport van de WHO uit 2019 worden jaarlijks minstens 700.000 mensen wereldwijd getroffen door resistente bacteriële infecties, en dit aantal zal naar verwachting toenemen als er niet ingegrepen wordt. Resistente bacteriën maken infecties moeilijker te behandelen en leiden tot hogere sterftecijfers, langere ziekenhuistijden en meer medische kosten. Het is alsof we met een kanon op een mug schieten, terwijl we misschien veel effectiever kunnen werken door de onderliggende oorzaken te begrijpen en aan te pakken.

De manier waarop antibiotica zich verhouden tot de nieuwe inzichten van de Germaanse geneeskunde en de vijf biologische natuurwetten is complex en uitdagend. De nieuwe Germaanse geneeskunde, ontwikkeld door Dr. Ryke Geerd Hamer, stelt dat ziekten – en dus ook infecties – niet zomaar willekeurig ontstaan, maar dat zij een betekenis en een logisch verband hebben met het emotionele en mentale welzijn van een persoon. Volgens deze visie worden ziekten gezien als natuurlijke, zelfregulerende processen die een boodschap bevatten over de onbalans in het leven van het individu. Bijvoorbeeld, een ontsteking wordt niet gezien als een oncontroleerbare ziekte, maar als een signaal dat er emotioneel of psychologisch iets in de persoon niet in harmonie is. Het gebruik van antibiotica wordt dan ook kritisch bekeken: het onderdrukt niet de oorzaak, maar behandelt slechts het symptoom, zonder de onderliggende emotionele of energetische disharmonie aan te pakken.

De vijf biologische natuurwetten, ontwikkeld door de Duitse arts en bioloog Dr. Hamer, benadrukken dat ziekte een natuurlijk signaal is dat er iets in het leven uit balans is geraakt. Ze leggen uit dat het lichaam op een intelligente en doelgerichte wijze reageert op stress, trauma of emotionele schokken. Ziekten worden gezien als natuurlijke herstelprocessen, niet als willekeurige afwijkingen. In dat licht gezien, is het gebruik van krachtige, onderdrukkende middelen zoals antibiotica niet altijd in lijn met deze principes. Het kan het lichaam ervan weerhouden om de oorzaak van de disbalans te verwerken en op een dieper niveau te integreren. Het onderdrukken van symptomen zonder de onderliggende oorzaak aan te pakken, kan volgens deze visie leiden tot chronische problemen en nieuwe ziektepatronen.

Het gevolg is dat er tegenwoordig een groeiend bewustzijn ontstaat dat de overmatig en vaak onkritisch gebruik van antibiotica niet zonder risico is. Het ondermijnt de natuurlijke microbiële balans, leidt tot resistente bacteriën en kan het immuunsysteem verzwakken. Het is alsof we met een kanon op een mug schieten, terwijl we misschien veel effectiever kunnen werken door de onderliggende oorzaken te begrijpen en aan te pakken.

Gelukkig biedt de natuur een overvloed aan alternatieven die aansluiten bij de principes van de natuurlijke geneeskunde en de nieuwe inzichten over gezondheid en balans. Natuurlijke remedies zoals echinacea, knoflook, goudsbloem en tea tree olie hebben antimicrobiële eigenschappen, maar werken op een meer subtiele en evenwichtige manier. Bijvoorbeeld, knoflook bevat allicine, een krachtig natuurlijk antimicrobieel middel dat al duizenden jaren in de volksgeneeskunde wordt gebruikt. In recente studies wordt aangetoond dat allicine effectief is tegen vele bacteriën, inclusief resistentie-ontwikkelingen. Daarnaast stimuleren deze natuurlijke middelen het immuunsysteem in plaats van het te onderdrukken, wat aansluit bij de holistische visie dat gezondheid meer is dan het simpelweg bestrijden van ziekte.

Naast plantaardige remedies kunnen ook praktische en energetische benaderingen helpen bij het versterken van het zelfgenezend vermogen. Ademhalingstechnieken zoals de Wim Hof-methode, meditatie en energetische healing kunnen de energetische balans herstellen die vaak verstoord wordt door emotionele stress en trauma. Bijvoorbeeld, het werken met bewustzijn en emotionele verwerking kan volgens de nieuwe geneeskunde helpen om de onderliggende oorzaak van ziekten te oplossen, in plaats van deze te maskeren.

Een holistische aanpak die gericht is op voeding, rust, emotioneel welzijn en het versterken van het zelfgenezend vermogen, vormt een krachtig alternatief voor het blindelings toedienen van antibiotica. Het bevordert niet alleen het herstel van de fysieke conditie, maar ook de algehele balans en veerkracht van het lichaam. Voedingsmiddelen zoals probiotica, knoflook, gember en kurkuma ondersteunen de darmflora en het immuunsysteem op natuurlijke wijze. Daarnaast kunnen supplementen zoals vitamine C en D, omega-3 vetzuren en essentiële mineralen het lichaam helpen zich te herstellen.

In de kern is de discussie rondom antibiotica er een van bewustwording. Het is een uitnodiging om verder te kijken dan de symptomen en te zoeken naar de ware oorzaak van ziekte. Het is een pleidooi voor respect voor het natuurlijke proces van genezing, voor het luisteren naar het lichaam en voor het inzetten van de kracht van de natuur en de wijsheid die in ons allemaal aanwezig is. Want ware gezondheid begint niet alleen bij het bestrijden van infecties, maar bij het herstellen van de harmonie tussen lichaam, geest en omgeving. En daarin kunnen natuurlijke alternatieven, in verbinding met onze intuïtie en bewustzijn, een waardevolle rol spelen.